Maar liefst 64% van de uitstoot van Geraardsbergen is gelinkt aan energieverbruik. Een groot aandeel hiervan dient om gebouwen te verwarmen en sanitair warm water op te wekken. Die warmte komt nog vaak van fossiele brandstoffen zoals gas of stookolie. Om de klimaatdoelstellingen te behalen, moeten we warmte efficiënter gebruiken en moeten we onze warmte produceren met hernieuwbare energie. Om deze transitie te realiseren is de opmaak van een lokaal warmteplan een eerste belangrijke stap. Dit plan vormt het startpunt om de warmtetransitie in Geraardsbergen op te starten.
Uit een eerste inventarisatie van de warmtevraag en het aanbod concluderen we het volgende:
- De belangrijkste hernieuwbare warmtebronnen voor Geraardsbergen zijn riothermie,
aquathermie uit de Dender en stilstaande wateren, geothermie en lucht. - De zones met de hoogste warmtevraag zijn de binnenstad en het bedrijventerrein
Schendelbeke.
Deze technische aspecten komen samen in de warmtezoneringskaart. De aanwezigheid van een
warmtebron en een hoge warmtevraagdichtheid bepaalt of een zone (statistische sector) wordt
ingedeeld onder de categorie van ‘individueel’, ‘contextafhankelijk’ of ‘hoge of lage temperatuur
warmtenet’. De warmtezoneringskaart werd opgemaakt in vier versies, naargelang er meer doorgedreven wordt gerenoveerd. Deze kaarten kunnen helpen om de warmtetransitie verder vorm te geven en koppelkansen met andere beleidsthema’s en projecten te vinden.
De warmtezoneringskaart kan digitaal worden geraadpleegd via GISbergen.
Op de website van de Provincie Oost-Vlaanderen vind je meer informatie over het project warmtepuzzel.